Filistin Hareketi’nin binlerce örgütleyicisi ve katılımcısının 24-26 Mayıs tarihleri arasında Detroit’te bir araya geldiği Filistin Halk Konferansı’nın son gününde, Filistin Gençlik Hareketi (PYM) yeni bir uluslararası kampanya başlatacağını duyurdu. Kampanya, dünyanın en büyük lojistik şirketlerinden biri olan ve aynı zamanda Ekim ayından bu yana ABD’li silah üreticilerine 300 milyon doların üzerinde silah parçasının taşınmasından sorumlu olan deniz taşımacılığı devi Maersk’i hedef alıyor. İsrail’in silahlarının yüzde 68’inin ABD’den geldiği bir ortamda, Maersk’in Gazze’de devam eden soykırımda oynadığı rol çok önemli.
PYM, Maersk’e İsrail’le bağlarını kesmesi ve soykırıma yönelik silah tedarikini durdurması için yeterli baskıyı uygulamaya çalışıyor. Kopenhag merkezli şirket, Mart 2022’de Ukrayna’daki savaşla “derin endişe duyduğunu” iddia ederek Rusya’ya yapılan tüm sevkiyatları askıya almıştı.
Şirketten yapılan açıklamada, “Bu istisna, şirketimizin sosyal sorumluluğa odaklandığının ve Rusya’ya/Rusya’dan gelen mevcut tedarik zincirindeki tüm zorluklara ve belirsizliklere rağmen toplumu desteklemek için çaba harcadığının altını çizmek içindir.” ifadesine yer verildi.
11 Haziran’da Filistin Gençlik Hareketi, Maersk’e karşı ilk eylem gününü başlattı; bu günde PYM’nin dünya çapındaki bileşenleri, soykırımdaki rolleriyle Maersk’i herkesin tanıdığı bir isim haline getirmek için çaba gösterdi. Peoples Dispatch, yeni kampanyaları “Maskeni Çıkar Maersk” hakkında daha fazla bilgi edinmek için Britanya’daki bir PYM temsilcisiyle röportaj gerçekleştirdi.
PYM organizatörleri insanları, Maersk’in soykırımla bağlarını kesmesi ve kuruluşların kampanyayı desteklemesi talebiyle imzacı olmaya çağırdı.
PD: Filistin Gençlik Hareketi neden özellikle Maersk’i hedef almaya karar verdi?
Maersk’i spesifik olarak ele almadan önce bir lojistik şirketi almaya karar verdik, çünkü lojistik endüstrisini Gazze’deki bu soykırımın görünmez vurguncuları olarak tanımlamıştık. Küresel silah tedarik zincirinde kritik bir rol oynuyorlar ve bundan sıyrılma eğilimindeler. Mevcut soykırım da dahil olmak üzere onların rolü görünmez hale getirildi.
Silah bileşenleri genellikle dünyanın farklı ülkelerinde üretilmektedir. Örneğin F-35 savaş uçağının kanatları Hindistan’da Tata Group tarafından yapılıyor ve diğer yerlerin yanı sıra İtalya’da da Leonardo tarafından yapılıyor. Bulunduğum İngiltere’de, F-35 savaş uçaklarının motorlarını üreten Lockheed Martin gibi şirketlerle ortaklıkları olan BAE Systems’imiz var.
Bu bileşenler dünyanın farklı yerlerinde üretiliyor, ardından lojistik şirketleri tarafından bu silahların üretiminin çoğunun gerçekleştiği Amerika Birleşik Devletleri’ne taşınıyor. Lockheed Martin ve Raytheon gibi şirketler için Maersk, bu şirketlerin daha sonra silahları monte etmeleri için dünyanın dört bir yanından ABD’ye silah taşıyor.
İsrail’in silahlarının büyük çoğunluğunun, yani neredeyse yüzde 70’inin ABD’den geldiğini biliyoruz. Maersk, lojistik sektörünün lideri olarak silah tedarik zincirinde kritik bir rol oynuyor. Bu soykırımın başlangıcından bu yana 300 milyon doların üzerinde silah parçası taşıdı. İşte bu yüzden özellikle Maersk’i hedef alıyoruz.
Maersk’e karşı kullandığınız kesin talepler nelerdir?
Üç talebimiz var. Bunlardan ilki silah ve silah aksamlarının taşınmasının durdurulmasıdır. İkincisi ise Gazze’de halkımızın soykırıma uğramasını mümkün kılan tüm sözleşmelerin kesilmesidir. Üçüncüsü ise silah ambargosunun uygulanmasıdır.
Gazze’deki soykırım açısından lojistik sektörünün rolü nedir?
Lojistik şirketleri olmasaydı, şu anda Gazze kıyılarına gelen ve Gazze’de savaş suçlarının işlenmesinde kullanılan silahlar İsrail’in Siyonist varlığına ulaşamazdı. Bu bileşenleri üretildikleri ABD’ye taşıyanlar da bu lojistik şirketleridir. Ayrıca ABD Savunma Bakanlığı ile olan ilişkileri aracılığıyla ABD’den İsrail’e silah taşınmasında da kritik öneme sahipler.
Bu soykırımın başlangıcından bu yana, aynı zamanda yıllardır silah ambargosunun hedef alınması, silahların, silah üretiminin ve küresel silah tedarik zincirinin hedef alınması etrafında gerçek bir enerjinin olduğunu gördük; ancak bunu gösterecek çok az şey var. Bu kampanyaların başarısı açısından.
Bunun nedeni, birçok açıdan hükümetlerin İsrail’e silah sevkiyatını durdurmaya istekli olmaması çünkü bu onların emperyal çıkarlarına uygun. Silah üreticileri için ise bu onların tüm işidir; onların tüm işi silah yaratmaktır. Bir kampanyanın kazanılabilir olması için onları devre dışı bırakmanız gerekir.
Oysa Maersk gibi bir şirkette silah taşımacılığı işlerinin yalnızca küçük bir bölümünü oluşturuyor; kâr marjlarının %14’ü. Eğer onların işinin bu kısmını izole edersek, aslında kazanılabilir, Gazze’deki halkımıza maddi kazanımlar sağlayabilecek bir kampanya başlatabiliriz.
Şu ana kadar gördüğümüz bu kampanyaların çoğu gerçekten etkili oldu ancak ağırlıklı olarak tek bir silah tedarikçisini hedef aldılar. Filistin eyleminin Elbit sistemlerini etkili bir şekilde hedef aldığını gördük. Elbit sistemleri birden fazla silah tedarikçisinden biri. Tüm büyük silah tedarikçilerine silah taşıyan lojistik şirketlerini hedef alarak, aslında tek bir firmayı değil, tüm silah imalatçılarını ve tüm silah bileşeni imalatçılarını hedefliyoruz.
Stratejinin ayrıntılarını detaylandırabilir misiniz? Daha önce bu nitelikte bir kampanya var mıydı?
Bu kampanyanın dört cephesi var: medya ve anlatı, eylemlilik, işçi sınıfı, kent ve üniversite kampüsleri.
Medya ve anlatı bileşeninin amacı hedefi popülerleştirmektir. Lojistik şirketlerini araştırmaya başlamadan önce Maersk’i hiç duymamıştım. Amacımız Maersk’i herkesin bildiği bir isim haline getirmek, böylece bu lojistik şirketlerinin emperyalist savaş makinesinde oynadığı sinsi ama görünmez rolü herkesin bilmesini sağlamak.
İkinci cephe eylemlilik. Buna Maersk tesislerinde protestolar ve lojistik ağlarındaki koordineli aksaklıklar da dahildir. Kara, hava ve deniz yoluyla faaliyet göstermektedirler. Bu yüzden, onların işleyişlerindeki tüm bu farklı yolları nasıl bozabileceğimizi düşünüyoruz. Çeşitli taktiklerle eylem günleri. Aslında eylemimizin ilk gününü 11 Haziran’da gerçekleştirdik; dünya çapındaki PYM bileşenleri Maersk’i hedef almak ve hedefi ve yerellerini popülerleştirmek için farklı taktikler benimsedi.
Ayrıca Filistinli ya da değil işçileri, göçmenleri kendi bölgelerindeki Maersk tesisleri etrafında örgütlüyorlar. Örneğin burada, Britanya’da, Maersk ofislerinden biri, Britanya’nın büyük bir Suriyeli mülteci topluluğunun bulunduğu bölgesi olan Maidenhead’de bulunuyor. Ve bu topluluğu, arka bahçelerinde bir Maersk ofisi olduğu gerçeği etrafında harekete geçmeleri için harekete geçirmeyi düşünüyorum.
Bu eylem stratejileri hem diğer savaş karşıtı hareketlerden ilham alan kitlesel eylemler hem de doğrudan eylemden yararlanıyor.
İşçi sınıfına dönük stratejimiz, Filistin Genel Sendikalar Federasyonu’nun, İsrail’e gönderilen silahların Filistin liderliğindeki grev gözcülüğü olduğu yönündeki tutumunu ilerletmeyi amaçlıyor. İşçi sınıfı stratejisiyle yapmaya çalıştığımız şey, Maersk işçilerinin kendilerini örgütleyerek, ama aynı zamanda lojistik dışında işçileri de örgütleyerek Filistin için işçi sınıfının gücünü inşa etmektir.
Emek bağlamında, işçilerin eyleme geçtiği önceki birçok örnekten ilham alıyoruz. Britanya’dan bir örnek, İskoçya’daki Rolls Royce fabrikası işçileri grubu, fabrikadaki motorları kullanmayı reddetti çünkü bu motorlar Şili’ye, Pinochet rejimine, faşist diktatörlüklerinin bir parçası olarak halk kitlelerine karşı kullanılacaktı.
Kent ve üniversite kampüsleri için ise amaç, üniversitelerin Maersk ile bağlarını kesmesi veya Maersk’ten ayırmak, öğrenci kamplarından gelen büyük enerjiyi kullanmak ve bunu uluslararası ve aynı zamanda öğrenci-ortaklığı çapında koordine edilen bir şeye nasıl yönlendirebileceğimizi düşünmek. Ek olarak, yerel konseylerin veya belediye meclislerinin Maersk’le olan bağlarını kesmesi veya yatırımlarını çekmesi ve ayrıca emeklilik fonunun Maersk’ten çekilmesi.
Bu kampanyanın Filistinli gençlik örgütleyicilerinin diasporada, emperyalizmin merkezlerindeki rolüyle nasıl bir ilişkisi var?
Diasporadaki rolümüzü emperyalizme ve Siyonizm’e karşı birçok cepheden birinde savaşmak olarak anlıyoruz. Biz UAD’yi (Uluslararası Adalet Divanı) ve ICC’yi (Uluslararası Ceza Mahkemesi) bir cephe olarak anlıyoruz, diasporada gençlerin örgütlenmesini bir cephe olarak anlıyoruz, Filistin’de örgütlenen Filistinlileri bir cephe olarak anlıyoruz. Filistin’in kurtuluşunu desteklemeye yönelik bu çok cepheli stratejinin bir parçası olarak oynayacağımız gerçekten önemli bir rol var.
Emperyalizm çekirdeği içindeki rolümüzün öneminin emperyalizmde kriz yaratmak olduğunu ve emperyalizmde kriz yaratmanın küresel sermaye ve lojistik akışını aksatmaktan daha iyi bir yol olmadığını anlıyoruz. Bu şirketler, küresel sermaye akışının tarihsel olarak nasıl oluştuğunu ve meydana geldiğini gösteren mükemmel bir örnektir.
Lojistik şirketleri ilk olarak imparatorluğun çevre ülkelerle imparatorluk merkezi arasında mal taşımak için kullandığı araçlar olarak ortaya çıktı. Dolayısıyla lojistik şirketlerinin emperyalist çıkarları ilerletme konusundaki tarihsel mirasını anlıyoruz. Bu durum bugün de geçerlidir.
11 Haziran’da ulusal bir eylem günü vardı. O gün gerçekleşen bazı eylemleri ve bundan sonra ne olacağını anlatabilir misiniz?
Eylem gününün amacı Maersk’i hedef olarak yaygınlaştırmak, Maersk’in maskesini düşürmekti. Maersk’i gördüğünüzde, logoyu tanıdığınızda onu her yerde görmeye başlarsınız. İnsanların bu lojistik şirketlerinin oynadığı görünmez ama yaygın rolü anlamalarını sağlamak açısından böyle bir etki yaratmaya çalışıyoruz.
Farklı bölümlerde farklı stratejiler ele alındı. PYM’nin Los Angeles, Oklahoma bileşenleri Maersk ofislerinde oturma eylemi yaptı. Büyük otoyollarda pankartlar açan birden fazla bileşenimiz vardı. Bunlar genellikle Maersk kamyonlarının geçtiği otoyollardır.
Britanya’da ayrıca Maidenhead’deki Maersk ofislerinde bir oturma eylemi gerçekleştirdik ve bunun bir parçası olarak eylemin toplumsal yardım ve işçilere yönelik bir bileşeni de vardı. Bazı üyelerimizden yerel halka broşürler dağıtmalarını ve kendi bölgelerinde Maersk ofislerinin olduğu gerçeğiyle ilgili yerel toplulukla konuşmalar yapmalarını sağladık ve bunlar Maersk’in suç ortaklarıydı. Sabahları işe gelirken Maersk ofis çalışanları ve Maersk çalışanlarıyla konuşan, sabah 8’de orada olan, işçilerle iletişim rolü üstlenen insanlarımız vardı. Konuştuğumuz birçok işçinin bunun hakkında hiçbir fikri yoktu. Maersk bu rolü silahların taşınmasında oynuyor. Açıkçası bir lojistik şirketi için çalıştıklarını biliyorlardı ancak Maersk’in özel olarak silah bileşenleri taşıdığını bilmiyorlardı.
Yaptığımız işin büyük bir kısmı aslında yerel toplulukta ve Maersk’in iş gücünde, Maersk’in Filistin soykırımında oynadığı rol hakkında yaygın bir bilinç yaratmaktı.
Gelecekte işin dört cephesinde de devam etmeyi bekliyoruz.
Medya ve anlatım stratejisine devam etmeyi planlıyoruz. Maersk’in tarihsel ve güncel olarak imparatorluk savaş makinesinde oynadığı rolü daha da derinlemesine ele alan, önümüzdeki hafta içinde yayınlanacak birkaç fikir yazımız var.
Eylemlilik anlamında seferberliğimizi artırarak sürdürmeyi planlıyoruz.
İşçi sınıfı stratejisi açısından, Uluslararası Taşımacılık Federasyonu ve Uzun Deniz İşçileri Sendikası da dahil olmak üzere çok sayıda sendikayla birlikte çalışarak işçileri Maersk çevresinde hedef olarak örgütlemeyi umuyoruz.
Kent ve üniversite kampüsleri açısından, hangi üniversitelerin ve hangi belediye meclislerinin Maersk ile yatırımı veya ortaklığı olduğunu anladığımızdan emin olmayı ve ardından öğrenci liderliğindeki ve topluluk liderliğindeki yatırımların geri çekilmesine yönelik kampanyaları desteklemeyi planlıyoruz.
Direnişteyiz Çeviri
