İran’da Masha Amini’nin ahlak polisi tarafından öldürülmesi ile başlayan, kadınların, öğrencilerin ve işçilerin katılımıyla İran’ın tamamına yayılan protestolar devam ediyor. Direnişteyiz olarak, İnşaat İşçileri Meclis üyesi ile gerçekleştirdiğimiz röportajda mücadelenin mevcut durumunu ve gidişatını sorduk.
1) Öncelikle kadın düşmanı, kapitalist bir devlete karşı yürekleri ısıtan direnişinizin coşkusunu yaşadığımızı belirtmek isteriz. Kayıplarınız için üzgünüz. Başsağlığı diliyoruz. Direnişe dair nasıl hissediyorsunuz?
Bana bu fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim. İran’ın tüm işçilerinin ve ezilenlerinin, İslami kapitalizmin diktatörlüğünü yıkmak için devrimci coşkuya sahip olmasından çok umutluyum, çünkü ne rejimin yönetme becerisi var ne de insanlar bu rejimin egemenliği altında yaşamlarını sürdürebilecek durumda.
Bu sorunun cevabını bulmak için sokakları görmeniz gerekiyor. O zaman işçi sınıfının ve ezilenlerin devrimci tutkusunun boyutunu anlayabilirsiniz. Her yerde ‘Kadın, yaşam, özgürlük’, ‘Kahrolsun diktatör’, ‘Diktatör aşağıya’, ‘İster Şah ister Lider olsun, zalime ölüm’, ‘Kahrolsun İslam Cumhuriyeti’, ‘Zorla tesettüre hayır! Özgürlük ve Eşitlik! ” ve sayısız sloganlar atılıyor.
2) İşçi sınıfı hareketini nasıl tarif edersiniz?
Şu anda İran’ın her yerinde işçi ve emekçilerin çocukları ve hatta işçilerin kendileri protestolara sınıf olarak olmasa da bireysel ve aktif olarak katılıyorlar. İşçiler rejimi genel bir siyasi ve ekonomik grevle felç edip herkesle birlikte sokaklara çıkmaya başlayana kadar devrimci hareketin olması gerektiği gibi meyve vermeyeceğini söylemeliyim.
Ancak işçiler, rejimin protestoculara yönelik baskıyı sürdürmesi durumunda greve gideceklerini açıkladılar. Kapitalist İslam devleti baskıdan başka bir yol bilmediği için işçiler greve hazırlandıklarını söylüyorlar.
3) Takipçilerimize işçi sendikanızı ve görevinizi kısaca tanıtabilir misiniz?
İnşaat İşçileri Meclisi üyesiyim. Hem sendikal ve siyasi talepler alanında hem de meclis organizasyonlarının yaygınlaştırılması alanında aktif rol alıyoruz. Fakat bu alanda çalışma yürütmek çok zor. Çünkü inşaat işlerinde işçiler sürekli olarak bir şehirden diğerine gidiyor. Sabit olmadıkları için onlara ulaşmak oldukça zor. Onları tanıyana kadar binanın yapımı tamamlanmış oluyor ve sonrasında ülkenin farklı yerlerine gidiyorlar. İnşaat sektöründe çalışmak çok zor.
4) Genel grev çağrıları var. Bunun hakkında düşünüyorsunuz? Genel grevi organize etmek ve daha etkili hale getirmek için neler yapıyorsunuz?
Evet, özellikle meclislerde örgütlenen işçiler başta olmak üzere toplumun diğer katmanları ile birlikte ülke genelinde sokak eylemlerine sürekli olarak katılmaya çalışıyoruz. Felç edici bir grevle rejimin ekonomisini sekteye uğratmak rejimin çökmesine neden olacaktır.
5) Son gelişmeler hakkında bilgi verebilir misiniz? Protestoların ve eylemlerin sıklığı nedir? Sendikanızın (ve diğer sendikaların) örgütlenmesinde ilerleme var mı? Örgütlülük oranını nasıl tarif edebilirsiniz?
Şu anda internet kesintileri nedeniyle farklı sorunlarla karşı karşıyayız. Ancak ayaklanma sürekli ülkenin farklı bölgelerine yayılıyor.
Protestoların sayısı çok fazla; henüz tüm toplumsal katmanları içermese de protestolarda en önde gençler var.
Evet, yarı açık ve yarı gizli örgütlerimiz birçok şehirde faaliyet gösteriyor ve diğer hareketlerle de temas halinde. Örgütlülük oranı seviyesi çok iyi.
6) Protestoları yürütürken dahil olduğunuz bir muhalefet koalisyonu var mı?
Resmi olarak değil. Fakat devrimi ilerletmek için en çok çabayı halkın içinde devrimci sol hareketleri destekleyenler gösteriyor.
7) Mevcut protesto dalgası ile son direnişler (2009, 2017, 2019…) arasındaki farkı (sosyo-ekonomik, yöntemler, siyaset) açıklar mısınız?
İslam Kapitalist Cumhuriyeti’nin utanç verici yönetim hayatı boyunca, mücadelelerin çoğunu hep işçiler ve sol güçler örgütlediler ve İslami rejim tarafından katledildiler. Ama bu mücadele bitmedi ve devam ediyor. 2009 yılında meydana gelen protestolarda seçim vesilesiyle halk sokaklara döküldü ve rejim tarafından katledildi. Halkın rejimi hedef aldığını ve seçimlerin vesile olduğunu gören reformistler insanları evlerine gitmeye zorladı. Bu da 2009 ayaklanmasının başarısız olmasına neden oldu.
Ancak 2017’de protestolar, açların protestosu olarak bilinen toplumun yoksul katmanları tarafından gerçekleştirilirken, İslami rejimin protestoları bastırması ve devrimci bir alternatifin olmaması nedeniyle hedeflerine ulaşamadı.
2019 yılında yine insanlar sokaklara döküldü ve kısa sürede 1.500’den fazla kişinin katledilmesi ve binlerce kişinin tutuklanmasıyla sona erdi.
Bu dönemin, yani 2022 ayaklanmasının önceki ayaklanmalardan en büyük farkı, rejim ilizyonunun ortadan kalkması ve protestoların her gün devam etmesidir. Başta kadınlar olmak üzere gençler öncü rol oynuyor ve amaçları kapitalist İslami rejimi yıkmak.
8) Bize kısaca Devrimci ve Sosyalist hareketin bir bütün olarak durumunu ve ilerlemesini anlatır mısınız? Ülke içinde gelişmeler gözlemliyor musunuz?
Sokakları gezerseniz, bu gençlerin ne talep ettiğini, sloganlarının ne kadar radikal ve anti-kapitalist olduğunu göreceksiniz, örneğin:
‘Kadın, yaşam, özgürlük’
‘Diktatöre ölüm’
‘Zalime ölüm’
‘Ne Şah (kral) ne de Rahbar (lider) istiyoruz’
Evet, İran’daki sosyalist hareket iyi bir ilerleme kaydediyor ve bunu sokaklarda görebiliyoruz.
9) Ülkenizdeki emperyalist planlar hakkında ne düşünüyorsunuz? ABD ve NATO’nun İran’a yönelik yaptırımları hakkında ne düşünüyorsunuz? İran içindeki halklar emperyalist müdahaleden endişe duyuyor mu? (Sadece askeri müdahale ile değil, aynı zamanda ekonomik, sosyal, politik, vekâlet savaşları vb.)
Elbette evet. Toplumsal hareketlerin, özellikle de işçilerin izlediği yol ve ayaklanmanın sorunların kökünü hedef alması paniklemelerine neden oldu. Reza Pahlavi Amerika’nın müdahalesi için iletişime geçti. Ama Amerika’nın bir şey yapacağını pek olası bulmuyorum. Çünkü İran Afganistan, Irak veya Libya gibi değil. İran halkı gerekli bilince sahip ve emperyalizmin kötü niyetli hedefini biliyor.
10) Eklemek istediğiniz bir şey var mı?
İşçi hareketi, gücünü genel siyasi (politik) bir grevle* ve sahada sürekli mevcudiyetle sağlamlaştırmalıdır. Sol güçler, devrimin başarılı olabilmesi için sahada birleşik bir cephe ile desteğini göstermelidir.
Bana bu fırsatı verdiğiniz için teşekkür ederim.
Bir İnşaat İşçileri Meclisi üyesi
10 Ekim 2022
*(Ortak ve yaygın bir kullanım olan genel politik grev, Genel Grev Genel Direniş çağrısına denk gelmektedir, ç.n.)
— English & Original version —
1) First of all, we would like to emphasize that we have been feeling the enthusiasm of your heartwarming resistance against a misogynistic, capitalist state. We are sorry for your losses. Condolences.
We hope that you are doing well. In the belly of the resistance, How do you feel?
Thank you for giving me this opportunity.
I am very hopeful that all the workers and oppressed people of Iran have the revolutionary enthusiasm to bring down the dictatorship of Islamic capitalism because neither the regime has the ability to manage nor the people to continue their lives under this regime’s rule.
To find the answer to this question, you need to visit the streets, then you will understand the extent of the revolutionary passion of the working and oppressed people. They are are chanting everywhere “Woman, life, freedom”, “Down with dictator”, “Death to oppressor, be it Shah or the Leader”, “Down with the Islamic Republic”, or “No to forced hijab! Freedom and Equality”, and countless slogans, each of which can be discussed in its place.
2) How can you describe working class movement’s proggress?
Right now, all over Iran, the children of workers and toilers, and even the workers themselves, are actively participating in protests individually, not as a class.
I need to say that until the workers do not paralyze the regime with a general political and economic strike and start coming to the streets together with everyone, the revolutionary movement will not bear fruit as it should, but the workers have announced that they will go on strike in case the regime continues repressi against protesters. They say that they are preparing for strikes, because the capitalist Islamic state sees no other way than repression.
3) Could you briefly introduce your worker union and your role to our followers?
I am a member of the Council of Construction Workers and we have an active role in this field, both in the field of union and political demands and the expansion of council organizations. Of course, the work in this area has been and is very difficult, because in the construction work, the workers are always moving and going from one city to another, and in this case, it is difficult to access them, and because they are not fixed, by the time you get to know them, the building is finished and it makes this work very difficult because they are spread all over the country and are unstable. Working in the construction sector is very difficult.
4) There are calls for general strike. What do you think about? What are you doing to organize it and make it more effective?
Yes, we have tried and are trying to continuously participate in street protests throughout the country along with other layers of the society, especially with the workers who are organized in counculs, and interrupt the regime’s income with a paralyzing strike, and this will cause the regime to collapse.
5) How is the final condition? What is the frequency of protests and activities? Is organization of your union(and other unions) having proggress? How can you describe the organization rate?
The situation is currently facing problems due to the lack of internet, but the uprising is expanding all the time to different parts of the country.
The number of protests is very high; it does not yet include all social layers, but the youth have the top hand in the protests.
Yes, our semi-public and semi-secret organizations are active in many cities and are in contact with other movements. The level of organization is very good.
6) Is there an opposition coalition that you are participate driving the protests?
Not officially, but among the people, the supporters of the revolutionary left movements are making the most efforts to advance the revolution.
7) Could you please describe the difference (socio economic, methods, politics) between the current protest wave and the last resistances (2009, 2017, 2019…)?
During the life of the disgraceful rule of the Islamic Capitalist Republic, the workers and left forces have always organized most of the struggles and have been massacred by the Islamic regime, but this struggle is not over and continues. During the protests that took place in 2009, people took to the streests under the pretext of the elections, and were massacred by the regime. When the reformists saw that the people had targeted the entire regime and election were just an excuse, they forced people to go home, and this caused the failure of 2009 uprising. But in 2017, the protests were by the poor layers of the society, known as the protest of the hungry, which did’t achive its goals because of the crackdown of protests by the Islamic regime and the absence of a revolutionary alternative.
In 2019, people took to the streets again and it ended in a short time with the killing of more than 1,500 people and thousands of arrests. The biggest difference between this period, the 2022 uprising and the previous uprisings, is that people’s illusion of the regime has disappeared and the protests continue every day; young people, especially women, play a leading role and their goal is to bring down the capitalist Islamic regime.
8) Can you briefly tell us about the situation and progress of the Revolutionary and Socialist movement as a whole? Do you observe progress inside the country?
If you visit the streets, you will see what these young people are demanding and how radical and anti-capitalist are their slogans, such as:
Woman, Life, Freedom
death to dictator
Death to the oppressor
We want neither Shah (king) nor Rahbar (leader).
Yes, the socialist movement in Iran is making good progress, and we can see this on the streets.
9) What do you think about imperialist plans on your country? And what do you think about sanctions against Iran by the US and NATO? Do peoples inside Iran concern about imperialist intervention? (Not just by military intervention, but also economic, social, politic, proxywars etc.)
Yes, of course, the path that the social movements, especially the workers in Iran, have taken and the way the uprising is targeting the roos of the problems, they are panicked and Reza Pahlavi is reaching out to America to intervene, but I find it unlikely that they would do anything, because Iran is not like Afghanistan, Iraq or Libya, and people in Iran have the necessary awareness and know the sinister goal of imperialism.
10) Is there anything you want to add?
The labor movement must consolidate its power with a general political strike and continuous presence in the field, and the left must show its support in the field with a united front, so that the the revolution can succeed.
Thank you for giving me this opportunity.
A member of the Council of Construction Workers
