Geçen yıl toplamda 2 bin 427 işçi iş cinayetlerinde hayatlarını kaybetti. İstanbul İSİG Sözcüsü Serpil Ünal, işverenin işçileri makinanın bir parçası olarak gördüğünü söyledi.
Türkiye’de yaşanan iş cinayetleri her yıl artarak devam ediyor. Her yıl binlerce işçi, önlenebilir nedenlerle hayatını kaybederken, iktidar bu cinayetleri “kader, fıtrat” olarak görüyor. İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) iş cinayetleri raporlarına göre, 2016 yılında bin 970 işçi, 2017 yılında 2 bin 6 işçi, 2018 yılında bin 923 işçi, 2019 yılında bin 736 işçi, 2020 yılında 2 bin 427 işçi hayatını kaybetti. 2021 yılının ilk ayında ise en az 199 işçinin yaşamını yitirdi.
İş cinayetlerinin en fazla yaşandığı sektörler, inşaat ve tarım olurken en fazla iş cinayetinin yaşandığı kentlerin başında ise İstanbul ve İzmir gibi büyükşehirler geliyor.
MA’dan Kadir Güney’in haberine göre İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) Sözcüsü Serpil Ünal iş cinayetlerine karşı önlem alınmadığını üstüne cinayetlerin üstünün örtüldüğünü söyledi
Önlem maliyet olarak görülüyor
İşyerlerinin risk analizlerinin yapılması ve bu analizlere göre önlemlerin alınması gerektiğinin altın çizen Ünal, işverenlerin ise bu önlemleri maliyet olarak gördüğünü dile getirdi. İşçilerin makinaların bir parçası olarak görüldüğünü belirten Ünal, bundan dolayı ayrı bir önlem almaya gerek görülmediğini ifade etti. Ünal, “Gerekirse iş kazasından dolayı ceza ödüyorlar ama işçi sağlığı ve iş sağlığı önlemleri alınmıyor. Asıl amaç kardan vazgeçmemek” diye belirtti.
Denetim yok
İş cinayetlerinin önlenememesinin nedenlerinden birisinin de denetimsizlik olduğunun vurgulayan Ünal, şöyle devam etti: “Salgınla birlikte bu denetimleri tamamen ortadan kaldırdılar. İş müfettişlerinin Çalışma Bakanlığı’ndaki odaları bile boşaltıldı. Bu da, ‘iş müfettişi çalıştırmayacağım, denetim yapmayacağım’ demek. Bu durumda işçi denetimler yapılsın talebinde bulunsa nereye başvuracak. Bakanlığın görevini yerine getirmemesi iş cinayetlerini arttırıyor.”
Cinayetlerin üstü örtülüyor
Devlet kurumlarının iş cinayetleri hakkında sayısal veri olarak çalışmaları olduğunu fakat bunların düzenli olmadığını belirten Ünal, İSİG Meclisi raporlarıyla Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK) belgeleri arasında ciddi farklara işaret etti. Ünal, şunları söyledi: “Neredeyse yok diyecekler. Ben üstünün örtüldüğünü düşünüyorum. Bu konuda çalışma yapan kurumların çabalarıyla elde edilen veriler, SGK tarafından dillendirilmiyorsa başka bir açıklaması yok. Devlette işverenlerin cephesinden olaya bakıyor ve onları destekleyen yönde hareket ediyor.”
İşçiler suçlanıyor
İş cinayetlerinde işçilerin suçlanmasının işverenlerin suçlarını örtmek için uydurdukları bir bahane olduğunu sözlerine ekleyen Ünal, şunları dile getirdi: “İşçi iş güvenliği eğitimi almıyor, alıyorsa bile göstermelik bir eğitim alıyor. Eğitim tam olsa bile işçiden belli süre içerisinde üretmesi gereken bir iş kapasitesi isteniyor. Bu istenince bir takım tedbirler konusunda aksamalar olacaktır. Bunların yanına geçim sıkıntısı, mobbing gibi şeyler de ekleniyor. Bu şart altında işçinin kendi üzerine düşen tedbirleri alması beklenemez.”
Salgın işçi kırımı oldu
“Salgın tam bir işçi kırımı oldu” diye devam eden Ünal, şunları ifade etti: “Salgınla birlikte hem önlemler alınmadı hem de bazı fabrikalar bu süreci fırsata çevirerek işyerlerini işçi kamplarına dönüştürdü. Salgınla birlikte sendikalı olan yerlerde genel geçer kurallar alındı. Fakat bunlar yeterli olmadı. İş cinayetlerinde Kovid-19 nedeniyle ölümler çok fazla özellikle sağlık sektöründe yaşandı. İşveren ve devlet, ‘çarklar dönsün, sermaye büyüsün’ anlayışındaydı. Önlem alınmadan çalışmalara devam edildi.”
