Yirminci yüzyılın ilk çeyreğinde gerçekleşen siyasal gelişmeler büyük acılar yaratmıştır üzerinde yaşadığımız coğrafyada. Yitirilen canlar, dökülen gözyaşları, parçalanan aileler ve daha pek çok dram. Bu dramlardan biri de bir spor kulübünün parçalanmak zorunda kalmasıdır.
1877 de ERMİS adı ile kurulan ve 1914 yılında PERACLUB adını alan günümüzdeki adı ise BEYOĞLUSPOR olan spor kulübüdür bu.
Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray kulüplerinin kurucuları henüz dünyaya gelmemişken varlığı ile İstanbul gençlerine spor yapma olanakları yaratan ve bu vasfı ile Anadolu sporunun temel taşlarından biri olma unvanını hak eden BEYOĞLUSPOR Anadolu’da yaşanan savaş sonrası bölündü. Kulübün bir kısım yönetici ve sporcusu Çıkmış oldukları Avrupa turnesi sonrasında dönemediler İstanbul’a Atina’da kaldılar. İstanbul’da kalanlar BEYOĞLUSPOR adı ile sürdürürlerken faaliyetlerini Atina’da kalanlar Athlitiki Enosis Konstantinopoleos (Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως) adı ile yeni bir takım kurdular Ana kulüp Pera ile aynı renkleri seçtiler formaları için. Sarı Siyah
Neden böyle oldu? Bu yazının konusu değil. Ancak şunu belirtmeden geçemeyeceğim:
Tarihimizin unutulmayacak bir parçasıdır AEK. Bu nedenle takımı tanımlayacak sözcükler bulmakta güçlük çekiyorum. Dost ya da Kardeş sözcükleri yetersiz kalıyor bana göre. Varlığımızın, canımızın sınır ötesinde kalmaya mahkûm edilmiş bir parçasıdır AEK Bu özelliğini yıllarca korumasını bildi. İstanbul ve Anadolu göçmenlerinin takımı oldu öncelikle. Atinalı emekçilerin de destek vermesi ile takım daha da güçlendi taraftar sayısı olarak Yunanistan futbolunun üçüncü büyüğü, Panatinaikos ve Olimpiakos tekeline isyanın simgesi oldu.
Yakın geçmişe kadar Atina derbilerinde rakip takım taraftarları “tourkosporos” (Türk Tohumu) ifadesini kullanarak aşağılamak isterlerdi AEK taraftarlarını.
Milliyetçilik böyle bir şey işte.
Takım Türkiye ile ilişkisini kesmedi yıllar boyu. Türkiye’den göç eden sporculara da kucak açtı. Türkiye ve Yunanistan ulusal formalarının her ikisini de taşımış olan Beşiktaşlı Sofyanidis en bilinen örneği bunun (Sofyanidis Yunanistan ulusal takımının da hocası oldu daha sonra.)
Bizdeki ana akım medya ısrarla Lefter Küçükandonyadis’in futbolu Fenerbahçe’de bıraktığını ifade eder. Doğru değil bu. Lefter Türkiye’de jübile yapmış ancak daha sonra bir yıl daha futbola devam etmiş ve AEK formasını taşımıştır.) Onun vefat ettiği gün AEK tribünlerinde Türkçe bir pankart vardı :
“Ver Lefter’e yazsın deftere”
Türkiye’ye sık sık gelir dostluk maçları yapardı AEK. Artık gelemiyorlar. Nasıl gelsinler ki? Artık endüstriyel olma aşamasını da geride bırakıp tamamen finansallaşan futbol değil dostluk maçı yapmaya futbolcuların vakit bulup yemek yemesine bile olanak vermiyor 🙁 YAZIK
Türkiye’ye artık gelmiyor AEK ama taraftarları Türkiye ile bağlarını koparmamakta kararlı. Özellikle Original 21 adlı taraftar grupları daha da kararlı.
Gezi direnişinde yanımızda idiler. Devlet terörü kurbanı Berkin Elvan’ın posterini taşıdılar tribüne Yunanistan’da aynı bahtsızlığa uğramış Alexis ile yan yana idi Berkin.
Bununla da yetinmediler Taksim’e kadar gelip katkı da verdiler direnişe. Grup Yorum’a yönelik baskılara da tepkisiz kalmadılar.
Helin kardeşimizi de İbrahim kardeşimizi de andılar çeşitli vesilelerle
Son olarak da depremzedeler için yaptıkları bağışla gündeme geldiler.
Atina’da oynanan AEK Galatasaray basketbol maçı öncesi Galatasaray yöneticilerine bir çek verdiler depremzedelerin gereksinmelerinde kullanılması amacı ile.
Bu kadar İstanbullu, Bu kadar Anadoluludur AEK
Adında İstanbul olan, İstanbullu sporcuların kurduğu bu kulüp 100 yaşına bastı geçtiğimiz günlerde
Ve
Original 21 İstanbul’da idi
AEK in 100. Yılını kutlamak için
Ayasofya önlerinde kutladılar 100 yaşını kulübün.
Anlamlı bir kutlama idi kuşkusuz
DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN AEK
HALKLARIN KARDEŞLİĞİNİN SİMGESİSİN SEN
VE
ASLA YALNIZ YÜRÜMEYECEKSİN
