“Hastanın solumuş olduğu havaya maruz kalıyorum. Ama temizlik personeline N95 gerekli değil; çünkü maddi kayıp görülüyor.”
Dünyayı kasıp kavuran bir virüs karşısında mağdur olan biz sağlık işçileriyiz. Unutuluyoruz, yok sayılıyoruz. Pandemi geldi bir anda bütün hayatımız değişti. Çocuklarımızdan, ailemizden, sevdiklerimizden kendimizle bile mesafe koydu pandemi.
Yeni bir düzen, yeni bir sistemle başladık pandemiye. Önce senelik izinleri kaldırdılar sonra esnek çalışma diye 12 saatlik vardiya koydular.
Temizlik personeliydik, 4 kişiyle başladık. 2 kişi kaldık; fazlaymış pandemide çalışan sayısı. Bir hemşirenin en fazla baktığı hasta sayısı 4, yani 4 odaya giriyor. Biz temizlik personelleri pandemi servisinde bulunan tüm odalara girmek zorunda kalıyoruz. Bulunduğum serviste oda sayısı 22. 22 odanın banyosuna da girip çıkmak zorundayım.
Dünya Sağlık Örgütünün almış olduğu karara göre temizlik personeli N95 takmayabilirmiş. Ben hasta odasına girip silim yapıyorum, hastanın kullanmış olduğu her alandayım, banyosunu temizliyor, odasını paspaslıyorum; hele yatağını silerken hastayla burun buruna geliyorum. Yaklaşık bir odada 15 dakikam geçiyor. Dolayısıyla hastanın solumuş olduğu havaya maruz kalıyorum. Ama temizlik personeline N95 gerekli değil; çünkü maddi kayıp görülüyor.
Bir tek idare mi unuttu sanıyorsunuz sağlık işçisini. Devletimiz de yok sayıyor. Hemşire ve doktora verdiği ek ödemeyi sağlık işçisine vermiyor. Aynı serviste, aynı odada, aynı alanda risk altındayız.
Biz sağlık işçilerini görmüyorsunuz. Biz de sosyal haklardan yararlanmak istiyoruz. Biz de eşit hak ve adalet istiyoruz. Bizi yok sayamazsınız. Biz de varız. Kovid-19 mağdurları olmak istemiyoruz.
Hastane temizlik işçisi
İzmir
Sağlık işçisi yazdı: Temizlik işçisine N95 maddi kayıpmış
KaynakEvrensel