Hatay/Harbiye halkı 6 Şubat depremlerinin 100. gününde, depremde yaşamını yitirenleri anmak ve katillerden hesap sormak için yürüdü.
Harbiye halkı ellerinde döviz ve defne dallarıyla, “Unutmak yok, affetmek yok, hellalleşmek yok”, “Ma rihna nihna hon”, “Depremi unutma, unutturma”, “Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz” sloganlarıyla yitirdiklerini andı.
Yürüyüş sonunda yapılan basın açıklamasında şunların altı çizildi:
“Dosta, düşmana duyurmak için buradayız!”
“Sevgili dostlar… Bugün burada 6 Şubat’ta bütün ömrümüzü yerle bir eden depremin 100. gününde yitirdiğimiz canlarımızı anmak, unutmadığımızı ve de unutmayacağımızı dosta/düşmana duyurmak için buradayız.
Bizler, 6 Şubat’ta hayatlarımızı alt üst eden depremin enkazlarında canlarımızı yitirdik. Ama enkazların, yıkıntıların altında umuduzu bırakmadık. Tam 100 gün oldu. Kimimizin annesi, kimimizin babası, eşi, yari, çocuğu, akrabası, dostu… her birimizin yüreğine ateşler düştü, yüreğimizinden parçalar koptu.
Şubat’ın unutmayacağız, unutturmayacağız. Ama sadece tarih olarak değil, 3 gün 3 gece boyunca çığlıklarımızı duymazlıktan gelenleri, bizi dondurucu soğukta diri diri ölüme terkedenleri de unutmayacağız. Sesimize ses vermeyenleri, acımızı paylaşmayanları, biz yokmuşuz gibi hayatına devam edenleri asla unutmayacağız, affetmeyeceğiz, helalleşmeyeceğiz!”
“100 gün oldu, yaşamsal sorunlarımızı çözemediniz, gidin!”
“Tam 100 gün oldu. Acımız büyük, öfkemiz büyük. Binlerce insanımız 3 gün 3 gece boyunca dondurucu soğuğun ve yağmurun altında, devam eden artçı depremler eşliğinde yaşam mücadelesi verdi. Onlar enkazların altında, bizler yerin üstünde 3 gün 3 gece boyunca basın yayın organlarında Antakya’mızın adını dahi bile getirmediler. Enkazların altında canlarımızın soğuktan donarak ölmesini izlediler.”* Bizler 100 gündür; sağlık, güvenli barınma hakkından yoksunuz.”
* 100 gündür; çocuklarımız, gençlerimiz eğitim hakkından yoksun,
* 100 gündür; annelerimizin yaşam yükü kat be kat arttı,
* 100 gündür; bebekler, hamileler, engelliler, özel bakıma muhtaç yaşlılarımız sağlıksız, güvensiz bir ortamda yaşam mücadelesi veriyor,
* 100 gündür; insanlarımız temel sağlık haklarına erişemiyor,
* 100 gündür; temiz suya erişemiyoruz,
* 100 gündür; enkazların altından canlarımızın cansız bedenleri çıkarılıyor ama hala enkazlar kaldırılmadı,
* 100 gündür; kamyon terörü artarak devam ediyor ve sayamadığımız birçok sorun 100 gündür devam ediyor.
“Buradan herkese sesleniyoruz. Halkların kadim şehri Antakya’yı görmezden gelmenize, yok saymanıza rağmen terketmeyeceğiz! Biz buradayız, hiçbir yere gitmiyoruz. Halklarımızın temel insani yaşamsal sorunlarını çözemiyorsanız sizler gidin.”
“Bizi oy üzerinden hesap yapamazsınız”
“Sözümüz herkese! Yerel yönetimlerden, hükümete; bizleri seçimden seçime hatırlayan bütün siyasi partilere. Biz hiç kimsenin oy üzerinden hesap yapacağı insanlar değiliz. Yaşamsal sorunlarımızı çözemiyorsanız Harbiye, Samandağ, Armutlu, Antakya, Defne halkları olarak birlikte dayanışmayı, mücadeleyi büyüterek çözmesini biliriz.
Bizleri ilk günlerden itibaren yalnız bırakmayan, sesimizi sesi, çığlığımızı çığlığı, acımızı acısı, umudumuzu umudu yapan dostlarımızla, demokratik kitle örgütlerimizle, sendikalarımızla, yüreği insanlıktan yana atan herkesle ve de en önemlisi kendi öz gücümüzle çözeriz.
Depremde yitirdiğimiz bütün canlarımızın önünde saygıyla ve özlemle eğiliyoruz. Hatıraları, anıları bizlerle bu zor süreçte ışık olsun. Yıldızlar yoldaşları olsun!”
Yürüyüşün sonunda defneler bırakılarak ve mumlar yakılarak kayıplar için saygı duruşunda bulunuldu.
