“Bu 1 Mayıs’ta sendikalar ne yasakları ne de pandemiyi bahane ederek 1 Mayıs kutlamalarından kaçamazlar. Bu koşullara ses çıkarmayan sendika sıra 1 Mayıs’a gelince ‘Pandemi var’ diyemez.”
Çorlu’da pandemi koşullarında dahi çalışan işçiler 1 Mayıs’ın hem fabrikalarda hem de alanda kutlanmasının iyi olacağını söyledi. Düşük ücret ile ağır koşullarda çalışan işçiler Covid-19 salgını karşısında savunmasız kaldıklarını dile getirdi. Ortak bir mücadele çağrısı yapan işçiler 1 Mayıs’ı da fırsat olarak görüyor.
İşçilerle yaşadıkları sorunları, çözüm yollarını ve 1 Mayıs hazırlıklarını konuştuk. İşçilerin ortak fikri kutlamaları fabrikalardan başlatma talebi. Büyük bir gıda fabrikasında çalışan işçi “Sorunlarımız çok ve çözüm de birleşmek ve mücadele etmekten geçiyor. Ama işçiler arasındaki güvensizlik ve örgütsüzlük bunu zorlaştırıyor. 1 Mayıs birleşmek için bir fırsat. Her işçinin 1 Mayıs havasını koklaması lazım. Bunun için biz fabrikada kısa da olsa bir kutlama yapabilir miyiz diye arkadaşlar ile konuşuyoruz” dedi.
GEÇEN SENE FABRİKADA KUTLADIK, BU SENE DAHA BÜYÜĞÜ OLACAK
Başka bir tekstil işçisi ise “Geçen sene 1 Mayıs alanda kutlanmayınca biz kendi bölümümüzde 60 işçi ile kutlama yaptık. Bunu duyan diğer bölümler bize de haber verseydiniz demişlerdi. Şimdi diğer bölümler ile konuşup bu sene daha büyük 1 Mayıs kutlaması yapacağız” dedi. Çorlu’da kadın işçilerin daha çok çalıştığı bir plastik fabrikasından görüştüğümüz işçi ise, “12 saatlik çalışma bizi bezdirdi. Bazen yönetimi dinlemeyip erken çıktığımızda servis bile vermiyorlar. Fabrikada imzalar topladık ama dikkate almadılar. 1 Mayıs’ta en azından yemekhanede bir kutlama yapmak istiyoruz” ifadelerini kullandı.
SENDİKALAR BU DÖNEM 1 MAYIS’TA ALANA ÇIKMAYACAKLARSA NE ZAMAN ÇIKACAKLAR
İşçilerin sendikalara da tepkisi büyük. İşçiler fabrika kutlamaları ile alanlarda da kutlama yapılmasının önemine dikkat çekiyor. “Bu 1 Mayıs’ta sendikalar ne yasakları ne de pandemiyi bahane ederek 1 Mayıs kutlamalarından kaçamazlar. ‘Sosyal mesafe’ diyen sendikalar bir yıldır dip dibe çalışma koşullarına karşı çıksalardı. Bu koşullara ses çıkarmayan sendika sıra 1 Mayıs’a gelince ‘Pandemi var’ diyemez. Bu mücadele kaçkınlığıdır. Bu kadar sorun yaşadığımız bir ortamda sendikalar 1 Mayıs’ta alana çıkmayacaklar da ne zaman çıkacaklar” diyen bir metal işçisi sendikalara ortak 1 Mayıs için kutlama çağrısı yaptı.
OCAK ZAMMININ HÜKMÜ DÖRT AY SÜRMEDİ
1 MAYIS’a yaklaşırken işçilerin en önemli sorunlarından biri ay sonunu getirememek. Sendikal örgütlülüğünün olmadığı fabrikalarda ocak ayında ücretlere yüzde 20 ile 27 arasında zam yapılmıştı. O dönem işçilerin beklentilerinin üzerinde yapılan zammın hükmü dört ay bile sürmedi. Pandeminin başlamasından hemen sonra ücretsiz izne ayrılıp, altı ay ücretsiz izinden sonra başka bir fabrikada çalışmaya başlaya bir tekstil işçisi “Altı ay ücretsiz izinden sonra eski işyerimden istifa edip geçen senenin sonunda başka bir fabrikada asgari ücretin biraz üzerinde çalışmaya başladım. Ocak ayında ücretlerimize ortalama yüzde 22 zam yapıldı. Bu da 500 lira gibi bir zam anlamına geliyordu. İlk aylarda iyi geldi. Bazı borçlarımı kapatmamı sağladı. Ama aldığımız zammın hükmü dört ay bile sürmedi. Her şey ateş pahası. Pazara bile çıkamaz olduk” dedi.
12 SAAT ÇALIŞMAKTAN GÜNEŞİN YÜZÜNÜ UNUTTUK
Ücretlerin düşüklüğü, yoksulluk ile birlikte işçilerin dile getirdiği en büyük sorun çalışma koşulları. Salgına rağmen 12 saat çalışan işçiler güneş yüzü görmediklerini söyledi. “Salgın olmasına rağmen günde 12 saat çalışıyoruz. Bazı haftalar pazar günü de çalışma oluyor. Fazla mesai parasına ihtiyacımız var, ama bir müddet sonra insanlıktan çıkıyoruz” diyen tekstil işçisi, “Aylardır hayatım evle iş arasına sıkıştı. Çocuklarımla bile ilgilenemiyorum. 12 saat çalışmaktan güneşin yüzünü bile unuttuk. İçimden bazen bu nasıl hayat diye geçmiyor değil” ifadelerini kullandı.
