Dekanlık girişi önünde toplanan İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi öğrencileri “Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz”, “Direne direne kazanacağız”, “Müşteri değil öğrenciyiz”, “Zeren bizim kız kardeşimiz” sloganlarıyla fakülte meydanına yürüyüş gerçekleştirdi. Yürüyüşün ardından yapılan basın açıklamasında cinayetlerin sorumlusunun kapitalist sistem ve öğrenci düşmanı politikaları olduğu vurgulandı.
Zeren Ertaş cinayetine, Ordu Fatsa KYK öğrenci yurdunda şans eseri öğrencilerin ölümden döndüğü asansör kazasına, Mersin Tıp Fakültesinde hastane çalışanı erkeğin saldırısına uğrayan kadın intörn teknikerine yapılan saldırıya, Eskişehir’de intihara sürüklenen Resul A. cinayetine değinildi. Bütün bu ölümlerin sorumlusu olan sistemden hesap sorma çağrısı yapıldı.
“Bir kişi daha eksilmeyeceğiz!”
Geçtiğimiz iki hafta içerisinde 3 sıra arkadaşımız mobbing, yoksulluk, geleceksizlik ve umutsuzluk sarmalı içerisinde int*har etti. İki gün önce bir arkadaşımızın daha Ankara’da kaldığı yurtta kendini asarak yaşamına son verdiğini öğrendik. Biliyoruz ki arkadaşlarımızı int*hara sürükleyen şey bu korkunç sistem ve öğrenci düşmanı politikalarıdır.
Geçen hafta Aydın – Güzelhisar KYK kız öğrenci yurdunda kalan Zeren arkadaşımız asansörlerin tamir edilmemesi yüzünden ve ihmaller sonucu düşen asansörde parçalanarak hayatını kaybetti. Zeren’i hayattan koparan bir kaza değil, cinayettir. Yurt öğrencilerinin 15 gündür gerekli tüm mercilere defalarca kez ilettiği asansör arızasına tıkanan kulaklar ve nihayetinde ölümle sonuçlanan ihmaller zincirinin “elim bir olay” denerek örtbas edilmesine izin vermeyeceğiz. Asansörün arızasını gidermeyip arkadaşımızın hayatını kaybetmesine engel olmayanlar sorumlusu oldukları bu cinayetin üstünü örtmeye, olay gecesi arkadaşlarını kaybetmiş öğrencileri yurda kitleyerek görüntü almalarını engellemeye çalışmakla paçayı kurtarabileceklerini sandılar.
“Korkuyorsanız merdivenleri kullanın!” diyen yurt müdürüyle, tüm suçu öğrencilere yıkmaya çalışan valisiyle, sıra arkadaşları için bir araya gelmek isteyen öğrencilerin önüne set çekmeye çalışan kolluğuyla tüm failleri tanıyor ve söylüyoruz: Kaçamayacaksınız.
Yurtlarımızdan, kampüslerimizden , yaşanan cinayetin hesabını soruyoruz. Buna ses çıkaran arkadaşlarımıza “sanki Zeren sizin kız kardeşiniz mi” diyen yetkiliye sesimizi yükseltiyoruz.
Yine iki gün önce Ordu – Fatsa KYK kız öğrenci yurdunda asansörün halatının kopması sonucu 4 arkadaşımız ölümden döndü. Arkadaşlarımızın kendi çabalarıyla asansörden çıkmasının hemen ardından asansör zemine çakıldı. Daha yeni gerçekleşen asansör faciasını atlatmaya çalışan kyklılar olarak bir kez daha sarsıldık.
“Sermaye ve iktidar KYK yurtları ölüm makinelerine çevirdi”
Her gün yurtlarda yemekten zehirlenen arkadaşlarımız oluyor. Biz öğrencilerin barınma, beslenme, güvenlik gibi temel hakları asgari düzeyde bile karşılanmazken, bir de ölümle burun buruna yaşamaya mahkum ediliyoruz! KYK yurtlarını güvenli barınma merkezleri yerine, ölüm makinelerine çeviren sermaye ve onu kollayan iktidar zihniyeti bütün bu cinayetlerin sorumlusudur.
Yine geçtiğimiz hafta Mersin Tıp Fakültesinde kadın intörn arkadaşımız aynı hastanede çalışan anestezi teknikeri bir erkek tarafından pompalı tüfekle saldırıya uğradı, acımasızca darp edilen arkadaşımız ampute edilen bacağıyla hastanede hayata tutunmaya çalışıyor. Erkek şiddetiyle her alanda mücadele etmeye çalışan kadınlar olarak bize reva görülen bu sistemi kabul etmiyoruz ve isyanımızı yükseltiyoruz!
Geçinemiyor yaşayamıyoruz ama biliyoruz ki yaşanan ölümlerin sadece maddi boyutu yok. Bize dayatılan tek tipliliği reddediyoruz .Bizi sokmaya çalıştığınız kalıpların çok daha fazlasıyız. Erkek egemenin karşısında çok dilli, çok kültürlü, çok renkliyiz. Geçtiğimiz günlerde yemekhanede kendini asan Resul arkadaşımız da geride bıraktığı mektubunda bunları haykırıyor. Bi xatire te Resul. Hoşçakal.
“Sistemden hesap soracağız”
Yarattığınız bütün korku iklimine, baskılara rağmen buradayız bir aradayız. Ve hep birlikte ses çıkarıyoruz. Sadece sıra arkadaşımız olabilenlerle değil, el birliğiyle gençleri mahkum ettiğiniz parasızlık sarmalında eğitim hakkı elinden alınan arkadaşlarımıza da ses oluyoruz. Daha 17 yaşında iken çalışmak zorunda kaldığı için iş kazası geçirip hayatını kaybeden Ali Yahyalar için de buradayız. Eğitim en temel haklardan biridir ve biz diğer tüm haklarımız gibi bundan da vazgeçmiyoruz. Erkek şiddeti, geleceksizlik, ihmaller, yoksulluk, ölüm… Bunlar kaderimiz değil. Üniversiteliler olarak arkadaşlarımızı katleden, hayatlarımızı cehenneme çeviren sistemden hesap soracağız!”
