Ülkedeki yakın zaman gerçekleşen işçi direnişlerini merkezimize alarak ve seçim gündemine de katarak nasıl 1 Mayıs’a doğru giriyoruz sorularını direnişteyiz olarak örgütlenen işçilere yönelttik.
2023 yılına bir yandan baktığımız zaman dünya genelinde derinleşen bir ekonomik kriz bulunmaktadır. Aslında ülkemizde depremle birlikte krizin faturası işçi sınıfı için daha da derinleşecek, büyüyecektir. Diğer yandan Anadolu topraklarının içerisinde bulunduğu bir savaş devam etmekte ve savaş ekonomisi bağlamında işçilerin ekonomik olarak olumsuz anlamda etkileyecektir. İşçi sınıfının dünya ölçeğindeki örgütlü gücüne bakıldığında kötü bir tablo varmış gibi gözükmekte fakat grevler, protestolar ile adım adım büyüyen ve kimi zaman burjuva hukukun yasakları yırtılıp atılarak güçlenmektedir.
2023’ün 1 Mayıs’ı seçim gündemiyle kapatılmak, yedeklenmek istenmektedir. Buna karşı aslolanın işçilerin 1 Mayıs alanlarında kendi taleplerini ifade etmesi ve örgütlü bir işçi sınıfının yolu nasıl inşa edileceğinin tartışılmasıdır.
“18 sene çalıştım ama 7-8 ay sendikalı mücadele ederek çok şey öğrendim”
Direnişteki sürecinizi özetler misiniz?
Ekim’de sendikaya üye olduğumuz için toplamda 9 kadın işten çıkarıldık. Sendikaya üye olmamızın nedeni daha iyi şartlar, maaşlar, koşullarda çalışabilmek adınaydı. Bizim fabrikamızda global bir şirket olduğu için, küresel bir çalışma adı altında imza atmışlardı. Bunu daha sonra öğrendik aslında. Sendikayla alakalı bir bilgim yoktu geçmişte. Hak ve hukuk başlıklarında üye olduktan sonra çok şeyler öğrendik. Çok zor şartlar altında çalışırken ayrıca işverenin mobingine maruz kaldık ve fabrikanın dışına (direniş alanına) çıktığımda daha iyi anladım bu durumu. İçeride o havada çalışıyorduk, çok bunaldığımız zamanlarda oluyordu ama dışarıya çıktığım zaman “nasıl katlanmışız, çalışmışız?” diyerek kendime çok soru sordum.
Direnişin size öğrettikleri ne oldu?
İnsan bilmediğinden korkuyor. Öğrendikçe daha da yenileniyoruz. Hak, hukuk, adalet istiyoruz biz. Başka bir şey istemiyoruz. Emeğimizin karşılığını almak istiyoruz. Güzel bir gelecek istiyoruz. Bugünlere kolay gelinmedi ama patronların her şeyi bildiği ve kırmızı çizgilerinin sendika olduğu bir iş yerinde çalıştığımın farkına vardım. Kazanıyor ama vermeye geldiğinde işçinin hakkını vermek istemiyor. 18 senedir çalışan bir insan olarak 7-8 ay sendikalı mücadele etmek bana çok şey kattı.
Erkeklerin bütün yaptıkları işleri de yapan kadın işçiler olarak artık bir yerde “Hayır, dur” dememiz lazımdı. O yüzden sendikayı tercih ettik ve artık bütün işçiler artık hakkını aramalı, korkmamalı. Araştırmalı, sormalı… Kimse hakkını aramaktan korkmasın.
“Markalar fabrikadan çekiliyor”
Direniş nasıl devam ediyor? Neler planlıyorsunuz?
Araya deprem girdi, Ramazan, bayram derken bugün yine alandaydık. Direnişimize kaldığımız yerden devam ediyoruz. Markalar fabrikadan çekilmeye başladı. Güzel gelişmeler oluyor. Emeğimizi, hakkımızı bırakmaya niyetimiz yok. Direnişimizi ne olursa olsun sonuna kadar kararlı bir şekilde sürdüreceğiz.
İlk defa 1 Mayıs
1 Mayıs’ı nasıl karşılayacaksınız?
Bu 1 Mayıs yürüyüşüne ilk defa katılacağım. 1 Mayıs’ın tarihini internette araştırdım, baktım. Kolay değil. Geçmişte kadınların mücadelesi sonucu başlattığı 1 Mayıs, 77’de 36 kişinin hayatını kaybetmesi ile sonuçlanmış. Çok emek verilen zor günlerden sonra 1 Mayıs’a ulaştık. Kolay bir 1 Mayıs olmamış. Bu sene benim için daha önemli. Ekonomik bir kriz, seçimler var. Hak arayışımız daha çok olmalı.
“Herkes çalışma koşullarını anlatsa ansiklopedi olur”
Emeğimizin karşılığını kolay kazanmıyoruz, bedenlerimizle ödüyoruz bunu zaten. Bedelini çok ağır ödüyoruz. Çocuklarımıza güzel bir gelecek bırakmak adına daha bilinçli, çok olmalıyız. Hakkımızı ararken utanmamalı, sıkılmamalıyız. Hakkımızın arkasında durmamız lazım. Çünkü patronlar hakkımızı bizden alıyorlar. Biz de hakkımızın peşinden gitmeliyiz.
İşçilerin 2023 1 Mayıs’ın da öne çıkarması gereken talebi ne olmalı?
1 Mayısta taleplerim işyerinde bedensel, psikolojik koşulların son bulması, insan onuruna yakışır ücret ve hayat yaşamak için direniyoruz. Bizler bu ülke için üretiyoruz, patronları zengin ediyoruz ama onların verdiği kadar yaşıyoruz. Haklarımızı arayalım, korkmayalım!
Anayasal haklarını ve sendikalı olmayı istedikleri için Bursa, Barutçu Tekstil’den atılan direnişçi kadın işçilerden Emine Varol.
Direnişteyiz.Org
