Shadia Abu Ghazaleh
8 Ocak 1949’da Nablus’ta doğan Shadia, yaşamını Filistin ve Arap halklarının kurtuluş mücadelesine adamış bir özgürlük savaşçısıdır.
1964’te Arap Milliyetçi Hareketi’ne katılan Shadia, 1967’de kurulan Filistin Halk Kurtuluş Ordusu’nun ilk kadın üyelerinden biri olmuştur. Ürdün’deki devrimci kamplarda eğitim almış ve silahlı mücadeleyi tamamen benimsemiştir. Dönemin hareketi içinde kadın örgütlerine ve gençlere teorik ve pratik eğitimler vermeye başlamıştır. Siyonist işgal güçlerine karşı silahlı direniş operasyonlarına liderlik edip bir yandan da kadınlara devrimci kamplarda eğitim olanakları sağlamıştır.
Shadia’nın örgütsel becerileri ve Filistin Halk Kurtuluş Ordusu’na bağlılığı, güvenilir biri olarak tanınmasını sağlamıştır. 1968’de İsrail işgaline karşı operasyon hazırlığı yaparken bomba patlaması sonucu hayatını kaybeden Shadia Abu Ghazaleh’in ölümü, Filistin Halk Kurtuluş Ordusu için önemli bir kayıp olmuş ve kadınların direnişinde liderlik için bir boşluk bırakmıştır. Filistinli kadınların siyasi bilinci, hak ve özgürlük mücadelesi üzerindeki etkisi ile Leyla Halid gibi devrimci kadınlara ilham kaynağı olan Shadia Abu Ghazaleh, Filistin’in bir sembolüdür ve Filistin halkının kurtuluşu için verilen mücadelede var olmaya devam etmektedir.
Kadın Savaşı
1929’da Nijerya’da, Igbo kabilesinden kadınlar, İngiliz sömürgecilerine karşı “Kadınların Aba Ayaklanması” adıyla bilinen bir direniş başlattılar. İngiliz sömürgecilerin atadığı valiler ve şefler, kadınlardan vergi almaya çalışınca Nwanyeruwa adlı bir kadın direnişin fitilini ateşledi. Kadınlar, palmiye yapraklarıyla haberleşmek için zincir oluşturarak direnişi yaydılar ve 15,000’in üzerinde kadına ulaştılar. Igbolu kadınların geleneksel bir yöntemi olan “erkeğin üzerine oturmak” metodu sömürgecilere karşı da kullanılan bir yöntem hâline geldi. Şeflik binaları önünde yapılan protestolarda ofisler yakıldı. Direniş büyürken direnişi bastırmak isteyen polislerin açtığı ateş sonucu en az 55 kadın öldü. “Kadın Savaşı” olarak bilinen bu direniş ile bölge müdürü görevden alındı, vergi ödemeleri gözden geçirildi ve bazı yargı çalışanları istifa etmeye zorlandı. Kadın Savaşı, 1940’lardaki Petrol Protestoları ve 1956’daki Vergi İsyanları gibi birçok protestoya da ilham kaynağı oldu.
